فراخوان دعوت به تظاهرات
نه به تمرینات جنگی ناتو، با نام رمز „طوفان سرخ براوو“- آری به توسعه مدنی!
-توای شاعر، در کلبۀ خود، اگر فردا به توامر کنند، که به جای ترانۀ عاشقانه، اشعار نفرت انگیز بخوانی، فقط یک جواب: بگو نه !
-توای پزشک کنارتخت بیمار. اگر فردا به تو دستور دادند که به مردان گواهی سلامتی برای شرکت در جنگ بدهی، فقط یک جواب: بگو نه!
-توای کاپیتان کشتی، اگر فردا به تو دستوردادند که به جای گندم، توپ و تانک حمل کنی، فقط یک جواب: بگو نه!
-توای مسول ایستگاه راه آهن، اگر فردا به تو دستور دادند که علامت حرکت قطارمهمات جنگی و حمل سرباز را بدهی، فقط یک جواب: بگو نه!
-توای مرد روستایی و تو ای مرد شهری، اگر فردا بیایند و دستور احضار ترا برای خدمت درارتش بدهند، فقط یک جواب: بگو نه!
تو ای مادر، ای شما مادران در نرماندی، در اوکراین، درفریسکو، در لندن، توای مادر روی هوانگهو و میسیسیپی، شما مادران در نآپل، هامبورگ، قاهره و اسلو – شما مادران روی تمام کرۀ زمین، مادران جهان، اگر فردا ازشما خواستند، که برای بیمارستانهای نظامی پرستارو برای سربازدرنبردهای جدید بچه به دنیا بیآورید، بگویید نه! مادران بگویید نه!
)پس فقط یک چیز هست، بگو نه!) „ولفگانگ بورشرت، „۱۹۴۷
قراراست از ۲۵تا ۲۹سپتامبر، ناتو برای دومین بار، درست در قلب هامبورگ، یک رزمایش بزرگ واین بار با نام رمز“طوفان سرخ براوو“ برگزارکند. همانطور که در سال ۲۰۱۷در هامبورگ در اجلاس گروه ۲۰اتفاق افتاد. آنها میخواهند بندر تجاری و بینالمللی هامبورگ را برای چند روزدر خدمت خیالات و اوهام ژئوپلیتیکی حاکمان اشغال کنند. این اقدام شامل حمل و نقل نیروهای ارتشی، جابجایی تجهیزات سنگین نظامی از فرودگاه به بندر و از آنجا به جناح شرقی ناتو و از جمله حرکت کاروانهای نظامی به همراهی اسکورت شبانۀ هلیکوپتر ازمرکزشهر میباشد.
در مدارس، درهنگام تمرینهای پناهگیری هوایی، اطاعت و گوش به فرمانی تمرین میشود و بیمارستانها توانایی خود را برای عملکرد به عنوان بیمارستانهای صحرایی توسعهیافته به نمایش بگذارند. ادارات کار وآژانسهای کاریابی باید تمرین کنند که چگونه نیروهای کار از دسترفته را برای شرکتهای „حیاتی برای دفاع وبقا“ جایگزین نمایند و ادارات منطقهای برای پشتیبانی از لجستیک نظامی به کار گرفته شوند!
هدف از کل این ماجرا، سنجش میزان تمایل مردم به شرکت در جنگ ناتو علیه روسیه (هر دو قدرت هستهای) میباشد. برای چهارمین بار در تاریخ آلمان، به بهانۀ پوچ „تهاجم قریبالوقوع از شرق،“ اقدام به تدارک جنگ جهانی و یک مارپیچ بیسابقۀ نظامیگری در حال حرکت است. این اقدام توسعه مدنی، مبتنی بر همبستگی، دموکراسی روشنفکرانه و رفاهمحور مورد نیاز فوری در تمام حوزههای جامعه را زیر چکمه له میکند.
کل مردم شهر باید به وضعیت جنگی عادت کرده وقدم به قدم به امری غیرقابل قبول رضایت بدهند. به این ترتیب، خود این تمرین بخشی از تشدید تقابلی درگیری است. در صورت „وضعیت اضطراری“، „طرح عملیاتی آلمان“ پیشبینی میکند که حقوق بنیادین به طور گسترده ای لغو شوند؛ امری که معادل بسیج عمومی است.
بنابراین، کاملاا واضح است که جنگ بدون جذب نظامی جمعیت غیرنظامی امکانپذیر نیست!
دراینصورت، هر پاسخ „نه“ به این طرحها، اهمیت غیر مستقیم در ایجاد صلح دارد و یک „بله“ قاطع به تحقق یک چشمانداز توسعه جهانی غیرنظامی، همانطور که در منشور سازمان ملل، حقوق بینالملل، قانون اساسی آلمان و قانون اساسی هامبورگ به عنوان نتایجی از فاشیسم و جنگ جهانی آمده است: اکنون زمان آن رسیده است که مردم جهان تاریخ را به دست خود بگیرند و تمام تلاشها را به سمت „نجات نسلهای آینده از بلای جنگ“ و „ارتقاء پیشرفت اجتماعی و استانداردهای بهتر زندگی در آزادی بیشتر“ را هدایت کنند .(منشور سازمان ملل).
این شامل الزام بیقیدوشرط حلوفصل مناقشات غیرنظامی، دیپلماسی، خلع سلاح (هستهای) و تفاهم مبتنی بر همکاری در روابط بینالملل میشود.
این شامل تحقق جهانی تفکیکناپذیر حقوق بشر و توسعه انسانی همه حوزههای زندگی اجتماعی است. این به معنای : یک آری تعیین کننده به شهری بندری است که، از نظر مدنی و عمومی، به افزایش ثروت اجتماعی در سراسر جهان، به روابط اقتصادی مشارکتی و تفاهم بینالمللی خدمت کند. این معنای، آری به مدارسی است که در آنها مردم با شادی و همبستگی آموزش ببینند که چگونه جامعه را به عنوان افرادی مسئول، به شیوهای برابر و انسانی شکل دهند. این یعنی، آری به بیمارستانهایی که در آنها بهبودی همگانی همۀ مردم هدف اصلی است. این یعنی، آری به هنر و فرهنگی که تفکر انتقادی را ترویج دهد و به توسعۀ رهاییبخش همگان کمک کند. این یعنی، آری به ادارات و مؤسسات دولتی که برای سطح بالای زندگی اجتماعی و فرهنگی همگان تلاش میکنند.
به گفته گوستاوهاینه مان، رئیس جمهور فدرال آلمان درسخنرانی افتتاحیه خود اول ژوئیه :۱۹۶۹
این وضعیت اضطراری جنگ نیست که انسان باید خود را در آن به اثبات برساند، همانطور که به نسل من در دوران امپراتوری بر نیمکتهای مدرسه میآموخت، بلکه وضعیت جدی صلح است که ما همه باید درآن توانایی وشایستگی خود را ثابت کنیم.
درس اساسی که از تاریخ میتوان آموخت و دستور کار روز قرار داد: تعهد خردمندانه و شجاعانه بسیاری برای تحقق صلح جهانی ، برابری اجتماعی و همبستگی بینالمللی است.
به رسم ولفگانگ بورشرت:
هامبورگ دروازهای به سوی جهانی بهتر! ما برای اهداف زیر تلاش میکنیم:
• پایان دادن به تمام رزمایشها و مانورهای نظامی ناتو!
• اقدامات موثردیپلماتیک درچهارچوب قوانین بینالمللی برای پایان دادن به تمام درگیریهای مسلحانه در سراسر جهان!
• پیوستن به پیمان منع سلاحهای هستهای سازمان ملل و احیای تمام معاهدات خلع سلاح که به طور یکجانبه توسط ایالات متحده آمریکا فسخ شدهاند!
• توقف تمام صادرات اسلحه و تبدیل تمام تولیدات اسلحه به تولیدات مفید اجتماعی!
• انحلال ناتو و فعالسازی مجدد یک ساختار امنیتی جمعی اروپایی در قالب کنفرانس امنیت و همکاری، که در سال ۱۹۷۳تأسیس شد!
• اخراج ارتش آلمان از مدارس و دانشگاهها، نصب یک پاراگراف مدنی در قانون آموزش عالی، به جای خدمت سربازی جدید اجباری در دفاع از سرزمین پدری!
• پذیرش همۀ مخالفان و فراریان از خدمت سربازی ! • بازسازی تمام مشارکتهای بینالمللی شهرها، به عنوان مثال با سن پترزبورگ!
• خلع سلاح به جای تجدید تسلیحات!
• آن میلیاردها را به جای تدارک و آمادهسازی جنگ، برای آموزش و فرهنگ، بهداشت و اشتغال، مسکن و زیرساختهای عمرانی، و همچنین کمکهای واقعی به توسعه، به کار ببرید!
• بازگشت مجدد بندرهامبورگ به دست مردم!
هامبورگ ۲۷سپتامبر ساعت ۱بعد از ظهرایستگاه مرکزی راه آهن! برای تظاهرات صلح به خیابانمیآییم!
Samstag, 27.09.2025, 13 Uhr Hauptbahnhof/Hühnerposten Hamburg
امضا کنندگان:
Unterstützer:innen: https://www.kein-nato-hafen.de/unterstuetzerinnen/
برگردان از آلمانی به فارسی زمان مسعودی